Зиёиён дар ҳар давру замон равшангарони асосии ҷомеа маҳсуб шуда, маҳз илму дониш ва ақлу хиради онҳост, ки маърифати мардум боло меравад ва ҷомеа рушду тараққӣ менамояд. Агар офтобу моҳ ба замин нуру рушноӣ бахшанд, зиёиён-омӯзгорон ба рӯҳу равони инсоният равшанӣ ва дармон мебахшанд.

Адабиёту фарҳанги давраи нави тоҷик бо заҳмати фидокоронаи як идда маорифпарварон, ки сарсупурдаи фарҳанги миллат буданд, ба талаби давру замон роҳандозӣ шудааст. Ин давраи адабиёт аз осори безаволи устод Садриддин Айнӣ оғоз мегардад. Устод дар муддати умри бобаракати хеш асарҳои зиёди бадеӣ, публитсистӣ ва илмӣ таълиф намудааст. Ба қавли М.Турсунзода: «Агар маҳсули адабӣ ва хизмати ҷамъиятии устодро бо маҳсули адабӣ ва хизмати як коллективи калони адибон андоза кунем, вазни хизматҳои Айнӣ бемуболиға афзалтар хоҳад буд».

Санаи 14.04.2025 дар факултети физика ва математикаи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ чорабинии илмӣ-назариявӣ дар мавзуи “Фатҳи кайҳон” бахшида ба 64-умин солгарди парвози нахустин инсон ба кайҳон 12-апрел “Рӯзи кайҳоннавардон” баргузор гардид.

Асосгузори сулҳу Ваҳдати Миллӣ-Пешвои Миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар паёмҳои солонаи хеш ба Маҷлиси Олӣ оид ба масоили мубраме дахл менамояд, ки он ба тақдири давлату миллат зич алоқамандӣ дошта, ҳалли онҳо боиси нашъуномаи ҷомеа мегардад. Роҳбари муаззами давлат ҳамчун шахси воқеъбину дурандеш ва бофазилату соҳибҳикмат мушкилоти дар ҳаёти ҷомеа мавҷударо дарк намуда, онҳоро барои аҳли кишвар рӯнамо месозад ва тамоми қишри аҳолиро барои ҳалли он сафарбар менамояд.

Дар доираи таҷлили Рӯзи илми тоҷик ва эълон гардидани «Ҳафтаи илм» дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ, бо ташаббуси кафедраи адабиёти хориҷӣ бо методикаи таълими забон ва адабиёти руси факултети филологияи рус, мизи мудаввар таҳти унвони “Нақши забон дар ташаккули тафаккури ҳуқуқӣ ва шаҳрвандӣ” баргузор гардид. Чорабинӣ дар доираи амалисозии Барномаи давлатии такмили таълим ва омӯзиши забонҳои русӣ ва англисӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои давраи то соли 2030 роҳандозӣ шуд.

Имрӯз (10.04.2025) дар ҳудуди “Маркази миллӣ”-и шаҳри Москваи Федератсияи Россия Форуми байналмилалии  расмӣ-ҷамъиятӣ таҳти унвони "Авруосиё-ҳудуди арзишҳои анъанавӣ" ба кори худ шуруъ намуд. Дар Форуми мазкур,  ки пойгоҳи ҳамкориҳои байналмилалӣ ҷиҳати рушди соҳаҳои мухталифи ҷомеаҳои шаҳрвандии кишварҳои Авруосиё ба ҳисоб меравад, намояндагони кишварҳои гуногун ширкат варзида, оид ба арзишҳои миллӣ ва умумибашарии мусоидаткунанда ба рушди самтҳои фаъолият табодули андеша сурат хоҳад гирифт.

Дар доираи баргузории Конференсияи илмӣ-назариявии ифтитоҳии “Ҳафтаи илм”, ки бахшида ба Рӯзи илми тоҷик, эълон гардидани солҳои 2025-2030 «Солҳои рушди иқтисоди рақамӣ ва инноватсия», «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ» (солҳои 2020-2040) ва 80-солагии таъсисёбии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ баргузор гардид, як қатор омӯзгорони фаъоли муассиса бо мукофотҳои соҳавӣ ва сипосномаҳо қадрдонӣ шуданд.

Дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ дар ҳошияи таҷлил аз Рӯзи илми тоҷик 15-уми апрел дар муассиса аз санаи 07.04.2025 то 12.04.2025 "Ҳафтаи илм" эълон шуда, дар доираи ҳафта баргузории маҳфилу конференсияҳои илмӣ дар назар дошта мешавад. Ба ин муносибат имрӯз (08.04.2024) дар Донишгоҳ конференсияи ифтитоҳии илмӣ-назариявии ҳайати профессорону омӯзгорон ва донишҷӯён бахшида ба Рӯзи илми тоҷик, эълон гардидани солҳои 2025-2030 «Солҳои рушди иқтисоди рақамӣ ва инноватсия», «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ» (солҳои 2020-2040) ва 80-солагии таъсисёбии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ баргузор гардид.

Дар шароити муосир, ки ҷаҳон ба марҳалаи навбатии рушди сиёсиву иқтисодӣ ва иҷтимоӣ ворид мешавад, таҷлили ҷашнҳои миллӣ ва фарҳангӣ аҳамияти бештар пайдо мекунанд. Аз ҷумла, ҷашни бостонии Наврӯз, ки реша дар тамаддуни куҳани мардуми ориёинажод дорад, имрӯз ҳамчун ҷашни байналмилалӣ ва омили ҳамбастагиву дӯстӣ байни миллатҳо таҷлил мешавад. Наврӯз таърихи беш аз шашҳазорсола дошта, ҷашни оғози баҳор ва соли нави мардуми тоҷику форс ва дигар халқҳои ҷаҳон буда, аз замонҳои қадим ҳамчун санаи бунёдкорӣ, дӯстию бародарӣ қайд карда мешавад.