Терроризм ва экстремизм аз зуҳуроти номатлуби замони муосир ба шумор мераванд, ки боиси таҳдид ба амнияти миллӣ ва байналмилалӣ мегарданд. Ин падидаҳо бо истифода аз зӯроварӣ, тарсу ваҳм ва таҳдид ба ҳаёти инсонҳо буда, пайравони он кӯшиш мекунанд, ки мақсадҳои ғаразноки худро амалӣ созанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид менамоянд, ки «Террорист ватан, забон, наҷод ва дин надорад. Ин бадбахтии оламшумул гардидааст, ки ба муқобили он якҷоя мубориза бурда, ба ҳамдигар кумак расонда, тадбирҳои худро мувофиқ сохтан зарур аст».