Дӯстӣ яке аз арзишҳои олӣ ва муҳимтарини инсоният ба шумор меравад. Он на танҳо барои равнақ ва таҳкими робитаҳо, балки барои рушди ҷомеа ва суботи ҷаҳонӣ нақши муассир дорад. Мусаллам аст, ки ҳар қавму миллат барои зиндагии осоишта ва ободии кишвар бояд муносибатҳои дӯстона ва ҳамдигарфаҳмиро асоси зиндагии худ қарор диҳанд. Зеро дӯстии халқҳо ба сифати омили саодатбахш на танҳо дар сатҳи фардӣ, балки дар робитаҳои байнимилалӣ ва байнидавлатӣ низ аҳамияти бузург дорад. Ин нукта низ мафҳум аст, дар таърихи инсоният ҳамеша халқҳое, ки бо дӯстӣ ва ҳамдигарфаҳмӣ зистаанд, тавонистаанд дар фазои ваҳдату осоиштагӣ умр ба сар баранд ва ба рушди устувор ноил шаванд. Дар воқеъ дӯстии ҳақиқҳо миёни мардумон сабаби мустаҳкам шудани робитаҳои иқтисодӣ, фарҳангӣ ва сиёсӣ мегардад. Аз ин рӯ, барои таъмини амният ва рушди устувори давлатҳо, густариши муносибатҳои дӯстона байни миллатҳо аҳамияти хоса дорад.

Ҳамдиёрони арҷманд! Имрӯз моҳи шарифи Рамазон анҷом меёбад ва фардо иди сайиди Фитр, ки яке аз ойинҳои муқаддаси дини мубини ислом мебошад, фаро мерасад. Ба ин муносибат ҳамаи шумо – мардуми шарифи Тоҷикистон ва ҳамватанони бурунмарзиамонро самимона табрик мегӯям. Иди сайиди Фитр ҳар сол дар саросари мамлакат бо хурсандиву хушҳолии хурду бузурги мардум таҷлил мегардад, ки бозгӯи фазои орому осудаи кишвар ва эҳтироми мо ба арзишҳои дини мубини ислом мебошад.

Кадом китоб охирин бор зиндагии шуморо тағйир дод? Барои беш аз 100 донишҷӯи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ, озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” имконияти кашфи олами нав гардид. Ин озмун, ки соли ҳафтум аст дар саросари кишвар баргузор мешавад, на танҳо сабқати китобхонӣ, балки як мактаби андеша, суханварӣ ва маърифат аст. Бо шарофати истиқлолият ва таваҷҷуҳи роҳбарияти кишвар, махсусан ба соҳаи китобдорӣ, ин ташаббус сол ба сол рушд мекунад. Китоб ҳамеша яке аз унсурҳои асосии ташаккули андеша ва ҷаҳонбинии инсон боқӣ мемонад.

Санаи 28.03.2025 дар факултети филологияи тоҷик ва журналистикаи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ дарси намунавии дотсент, мудири кафедраи журналистика Алишери Абдулмаҷид аз фанни медиажурналистика дар мавзуи “Журналистика чист?” дар гурӯҳи таълимии 204-и ихтисоси рӯзноманигорӣ баргузор гардид.

27.03.2025 дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ дар доираи ҳамкориҳо бо Донишгоҳи давлатии омӯзгории Алтайи Федератсияи Россия ва нақшаи муштараки фаъолият ҳамоиши онлайнии байналмилалӣ ҷиҳати табодули таҷриба дар самти забоншиносӣ дар мавзуи “Ҷустуҷӯи роҳҳо ва усулҳои муоширати наврасон ва ҷавонон бо истифода аз забонҳои хориҷӣ” баргузор гардид, ки дар он омӯзгорон ва донишҷӯёни Россияву Узбекистон, Қирғизистон ва Тоҷикистон ширкат варзиданд. Аз ҷумла, омӯзгорону донишҷӯёни кафедраи забони муосири руси факултети филологияи руси донишгоҳ дар кори ҳамоиш бо маърӯзаҳо баромад карда, дар музокирот ва баҳсҳои илмӣ хеле фаъол буданд.

Санаи 26.03.2025, дар факултети таърих, ҳуқуқ ва муносибатҳои байналмилалии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ бо ташаббуси кафедраи муносибатҳои байналмилалӣ мизи мудаввар дар мавзуи “Дипломатия – василаи асосии амалӣ намудани ҳадафҳои сиёсати хориҷии “Дарҳои кушода”-и Тоҷикистон” баргузор гардид.

Санаи 26.03.2025 дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ семинар-машварати омӯзишӣ оид ба баргузории озмуни ҷумҳуриявии "Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст" баргузор гардид. Дар семинар намояндагони раёсати донишгоҳ, омӯзгорон, донишҷӯён- ғолибони даври факултативии озмун ва шахсони масъул иштирок доштанд.

Об муъҷизаи такрорнашаванда дар рӯи замин ба ҳисоб рафта ҳама намуди набототу ҳайвонот, дарахтону ҷангалзорон, хуррамии табиати биҳишосои диёрамон дар рӯи замин аз об сарчашма мегиранд. Аз ин рӯ моро зарур аст, ки муносибатамонро ба обу ҳаво ва табиат ғамхорона изҳор намоем. Дар рӯи замин ҳар қатра обро сарфакорона истифода барем. Ин аст рисолати мову шумо барои зистану зиндагонӣ бахшидан.  Ҳамин аст, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомали Раҳмон дар минбарҳои ҷаҳонӣ бо ташаббусҳои худ диққати сокинони сайёраро ба масоили об ва ҳифзу покиза нигоҳ доштани он ҷалб менамояд. Зеро об сарчашмаи ҳаёт ва омили ҳастибахши табиат аст.

«Ҷашни Наврӯз аз замони асосгузори он – Ҷамшеди Пешдодӣ – то имрӯз аз зебоиву накуӣ, бузургдошти инсону табиат ва сифатҳои эҳёгарӣ саршор мебошад. Гузашта аз ин, Наврӯз беҳтарин нишонаи ваҳдати инсону табиат буда, аз ғояҳои ҷовидонаи сулҳу вафо, ростиву накукорӣ, зебоипарастиву инсондӯстӣ ва созандагиву бунёдкорӣ сарчашма мегирад», – қайд кардаанд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.