Санаи 18.03.2025 дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ ҷаласаи васеи кафедраи умумидонишгоҳии педагогика оид ба муҳокимаи пешакии диссертатсияи доктори илмҳои филологӣ, профессори кафедраи забоншиносӣ ва таърихи забони донишгоҳ Ҷумъахон Алимӣ дар мавзуи “Рушди фазои солими таҳсилотии муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ (ҷанбаҳои назарӣ ва амалӣ)” (мушовири илмӣ Мирализода Абдусалом Мустафо – доктори илмҳои педагогӣ, профессор, мудири кафедраи педагогикаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон) барои дарёфти дараҷаи илмии доктори илмҳои педагогӣ доир шуд.

Имрӯз, 18.03.2025 дар факултети омӯзгорӣ ва фарҳанги Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ аз ҷониби кафедраи фанҳои гуманитарӣ ва методикаи таълими он мизи мудаввар дар мавзуи “Роҳҳои ғанӣ гардонидани захираи луғавии нутқи гуфторӣ ва навиштории хонандагони синфҳои ибтидоӣ” бо иштироки намояндагони раёсати илм ва инноватсияи донишгоҳ, ҳайати омӯзгорони кафедра ва донишҷӯён  баргузор гардид.

Дар кӯдакистони "Ситора"-и назди Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ чорабинии фарҳангӣ-фароғатӣ бахшида ба Рӯзи байналмилалии Наврӯз баргузор гардид. Дар ин чорабинӣ кӯдакон бо шеъру суруд, рақсу саҳначаҳои ҷолиб ва намоиши анъанаҳои наврӯзӣ меҳмононро шод намуданд.

Барқарор ва таҳкими сулҳу дӯстӣ миёни кишварҳои ҳамсоя, бахусус дар минтақаҳое, ки таърихан ба ҳам наздиканд, аз муҳимтарин вазифаҳои роҳбарони сиёсӣ ба ҳисоб меравад. Дар ин раванд, хизматҳои Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳалли масъалаҳои ҳассоси марзӣ ва барқарорсозии муносибатҳои дӯстона бо Ҷумҳурии Қирғизистон аҳамияти махсус доранд.  Маврид ба ёдоварист, ки Пешвои маҳбуби миллат сулҳу дустӣ ва ваҳдату якдилиро дар сиёсати сулҳҷӯёнаи худ дар ҷои аввал гузошта, пайваста дар баромадҳояшон вобаста ба сулҳу соботи сартосарии дар Тоҷикистон ва минтақа такид менамоянд. Дар ин замина метавон гуфт, ки дар меҳвари сиёсати хирадмандонаи Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масъалаи сулҳу ҳамбастагии халқҳо мебошад.

Бо чунин ном имрӯз (17.03.2025) дар факултети филологияи тоҷик ва журналистикаи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ ҳамоиши илмӣ-фарҳангӣ бахшида ба Ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ баргузор гардид, ки дар он сардори раёсати тарбия Холматов Баҳром, декани факултет, дотсент Зулфиев Гадомад, мудирони кафедраҳо ва ҳайати устодону донишҷӯён иштирок доштанд.

Имрӯз, 17.03.2025 дар факултети тарбияи ҷисмонӣ ва омодагии дифои ҳарбии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ маҳфили навбатии “Мо - варзишгарон парчамбардори миллатем!”-и назди кафедраи тарбияи ҷисмонӣ ва методикаи таълими он бо иштироки мудири кафедра, роҳбари маҳфил, омӯзгорон ва аъзоёни маҳфил баргузор гардид.

Ҳама шод аз онем, ки шукуҳу ҷойгоҳи шоистаи Наврӯз дар Ватани мо таҷдид мегардад ва натиҷаи талошҳои андешапарварони 50 соли охир ва низ кишвари озоду ягонаи тоҷиконро сарварӣ доштани тоҷики асил ва фарҳангпарвар Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон боис шудааст, то ҷашни бузурги миллии мардумони эронинажод – Наврӯз барои ҳамфаҳмии халқҳо ва кишварҳо равона гардад. Наврӯз дар сайри чандҳазорсолаи худ аз миёни тирарӯзиҳо гузашта, то замони мо расидааст. Он ҷашни қадимӣ ва анъанавии мардуми эронинажод, аз ҷумла тоҷикон, ки ба рӯзи аввали солшумории шамсӣ – 1-уми фарвардин (аввали ҳамал) ё 21-уми марти солшумории милодӣ рост меояд.

15 марти соли 2025 бо ташаббуси кафедраи фалсафаи муассиса дар толори Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ бо иштироки ҳайати устодону донишҷӯён ҳамоиши илмӣ-назариявӣ таҳти унвони “Нақши Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таҳкими сулҳ ва амният дар минтақа ва ҷаҳон” дар ҳошияи сафари давлатии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Ҷумҳурии Қирғизистон баргузор гардид.

Соли 2025 рӯзномаи “Ҷумҳурият” 100-солагии таъсисёбии худро ҷашн мегирад. Ин рӯйдоди муҳимми таърихиву фарҳангӣ, ки на танҳо идомаи матбуоти миллист, балки инъикосгари арзишҳои волои давлатдорӣ ва худшиносии миллии тоҷикон мебошад. Ин расонаи бонуфуз дар тӯли як аср шоҳиди таҳаввулоти зиёди сиёсиву иҷтимоӣ буда, ҳамеша дар сафи пеши ҳифзи манфиатҳои миллӣ ва таблиғи фарҳанги тоҷикон қарор дошт. Аз рӯзҳои аввали фаъолият то имрӯз, “Ҷумҳурият” дар партави рӯйдодҳои муҳими таърихӣ рушд ёфта, рисолати худро ҳамчун оинаи давлату миллат ҳифз кардааст.