ИСТИҚЛОЛ-ОИНАИ ОРМОНҲОИ МИЛЛӢ

Истиқлолият барои ҳар миллат ва ҳар давлати соҳибтамаддун бузургтарин дастовард ва муқаддастарин арзиш ба ҳисоб меравад. Ба даст овардани истиқлол на танҳо рамзи озодӣ, балки асоси бақои миллат, саодати мардум ва рушди ҳамаҷонибаи давлат мебошад.

Ба даст овардани истиқлол ормони ҳазорсолаи миллати тоҷик буд, ки дар тӯли таърих барои расидан ба он ҳазорон фарзанди фарзонаи миллат бо ҷонфидоиву ватанпарастӣ мубориза бурдаанд. Ин неъмати бузург осон ба даст наомада, натиҷаи талошҳои хастанопазир, муборизаҳои озодихоҳона ва ҷоннисориҳои наслҳои пайдарпай аст, ки ормони ниёгонро амалӣ сохта, ба миллати куҳанбунёди тоҷик имкони зиндагии озодаву сазовор бахшид.

Он рамзи озодӣ, худшиносӣ ва хештаншиносист. Миллате, ки истиқлол дорад, метавонад тақдири худро мустақилона ба даст гирифта, роҳу равиши зиндагии худро худаш муайян кунад. Чуноне ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иброз медоранд: «Маҳз истиқлолият имконият фароҳам овард, ки мардуми Тоҷикистон тақдири худро ба даст гирифта, роҳи пешрафти минбаъда ва сарнавишти ояндаи сарзамини аҷдодии хешро мустақилона интихоб намоянд».

Истиқлолият барои миллати тоҷик на танҳо роҳ ба сӯи озодӣ, балки заминаи эъмори ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ гардид. Он шароити мусоид фароҳам овард, ки давлат ва ҷомеа бо иродаи худ дар тамоми соҳаҳо қадамҳои устувор гузоранд.

Боиси ифтихор ва шукургузории беохир аст, ки 34 сол пеш, рӯзи 9-уми сентябри соли 1991 Ҷумҳурии Тоҷикистон расман Истиқлоли давлатии худро эълон кард. Ин сана барои халқ ҳамчун рӯзи муқаддас ва пурифтихор ба саҳифаҳои таърих сабт гардид. Аммо ба ҳамагон маълум аст, ки солҳои аввали истиқлолият кишвар ба як қатор мушкилот ва нооромиҳо рӯ ба рӯ шуд. Бо вуҷуди ин, мардуми сарбаланди тоҷик таҳти роҳбарии хирадмандонаи Пешвои миллат, Президденти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сулҳу суботро барқарор намуда, роҳи созандагию шукуфоиро пеш гирифтанд.

Дар ҳақиқат, истиқлол рамзи ваҳдат, субот ва пешравии давлат аст. Маҳз истиқлол шароит фароҳам овард, ки миллат соҳиби низоми ҳуқуқии худ, муассисаҳои давлатӣ, нерӯҳои мусаллаҳ ва сиёсати хориҷии мустақилона гардад. Пешвои миллат бо ифтихор таъкид мекунанд: «Мо бояд ҳамеша дар ёд дошта бошем, ки истиқлоли давлатӣ муқаддастарин ва бузургтарин дастоварди халқи Тоҷикистон, бебаҳотарин неъмати зиндагии мо, мояи ифтихору сарбаландӣ ва нангу номуси хурду бузурги мамлакат ва сарчашмаи тамоми пешрафту комёбиҳои мардуми шарифи кишвар мебошад».

Имрӯз сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллӣ асоси ҳар пешрафт ва комёбӣ дар кишвари азизи мо мебошад.

Таҳти роҳбарии Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дар тӯли ин солҳо садҳо қонуни миллии пешрафта қабул ва татбиқ гардид, муассисаҳои муҳим бунёд шуда, садҳо иншооти хурду бузург сохта шуданд. «Мо аз неъмати истиқлолу озодӣ шукрона мекунем, ки ба шарофати он то ба имрӯз дар тамоми гӯшаву канори кишвари маҳбубамон ҳазорон иншооти хурду бузург, аз ҷумла муҷассамаи бошукӯҳи «Истиқлол»-ро бунёд кардем.» - зикр менамоянд Пешвои миллат.

Сохтмони роҳҳо, нерӯгоҳҳо, мактабу донишгоҳҳо, беморхонаҳо ва дигар иншооти иҷтимоӣ аз нишонаҳои истиқлолияти комил мебошад.

Мо- омӯзгорони ҷавон, вазифадорем, ки сиёсати ватандӯстонаи Пешвои миллатро сармашқи кори худ қарор диҳем ва дар иҷрои рисолати бар душ дошта, аз сидқ амал намоем. Зеро дар замони соҳибистиқлолӣ омӯзгорон масъулияти бузург- тарбияи насли нав, эҳёи ҳисси худшиносӣ ва ватанпарастӣ дар миёни ҷавононро бар дӯш доранд. Ба таъкидди Сарвари давлат: «Муҳимтарин нишонаи ватандӯстии ҳар як фард ифтихор аз дастовардҳои давлати соҳибистиқлоли тоҷикон ва талош ба хотири таҳкими минбаъдаи онҳо мебошад».

Омӯзгор бояд дар тарбияи шаҳрвандон боэътимод, худшинос, бофарҳанг ва ватандӯст саҳми арзанда гузорад. Аз ин рӯ, ҳар яки мо бояд бо дарки баланди масъулият, дар иҷрои вазифаҳои касбии худ содиқ бошем.

Истиқлолият барои ҳар як фарди бедордил ва ватандӯст на танҳо сана ё ҷашн, балки ҳисси ифтихор, посдорӣ аз арзишҳо ва масъулияти бузург дар назди Ватан аст. Ҷашни истиқлоли кишвар, ҷашни ҳар як фарди бонангу номус ва ҳар як шахси ватандӯсту ватандор мебошад. Орзу дорем, ки истиқлолу озодии Тоҷикистони азиз ҷовидона боқӣ монад, ваҳдати миллӣ ҳамеша пойдор бошад ва халқи сарбаланди тоҷик зери парчами давлатдории миллӣ ба сӯи фардои дурахшон роҳ паймояд.

Нозимова Ибодатхон Исмонҷоновна - ассистенти кафедраи география ва сайёҳии Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ