ПАЙРАВИ ИЛМ ВА МУРАББИИ ДИЛҲО

Дар таърихи илму маърифати тоҷикон саҳми шахсиятҳое ҳаст, ки бо фаъолияти илмӣ, омӯзгорӣ ва тарбиявии худ саҳми арзанда гузошта, на танҳо мутахассисони соҳа, балки инсониятпарваронро ба камол расонидаанд. Ба чунин шахсиятҳои барҷаста устоди зиндаёд, дотсент, номзади илмҳои педагогика Сайдаҳмадов Лақай мансуб аст.

Ӯ 11 майи соли 1947 дар шаҳри Кӯлоб дар хонаводаи хизматчӣ ба дунё омада, таҳсилро дар мактаби миёнаи №5-и ҳамин шаҳр оғоз намуда, соли 1965 бо комёбӣ хатм кардааст. Солҳои 1965-1969 донишҷӯи факултаи забон ва адабиёти руси Институти давлатии педагогии Кӯлоб (имрӯза ДДК ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ) буд. Маҳз дар ҳамин ҷо пояҳои аввалини касби омӯзгориро устувор гузошта, роҳи зиндагии худро ба таълим, илм ва тарбияи насли наврас пайванд дод.

Соли 1969 фаъолияти педагогии худро ба сифати муаллими фанни забон ва адабиёти рус дар мактабҳои миёнаи №10, №2 ва №5 шаҳри Кӯлоб оғоз намуда, то соли 1979 дар ин роҳи бошараф хизмат кард. Идома додани фаъолияти илмӣ ӯро ба Институти давлатии педагогии Кӯлоб овард, ки солҳои 1979-1983 ҳамчун омӯзгор ва муаллими калони кафедраи педагогика ва психология фаъолият дошт.

Дар солҳои 1984-1987 Сайдаҳмадов Лақай дар аспирантураи Донишгоҳи давлатии Москва ба номи В.И. Ленин таҳсил намуда, самтҳои муҳими илмҳои тарбия ва омодасозии омӯзгорони ояндаро таҳқиқ кард. Маҳсули ин тадқиқот соли 1991 бо ҳимояи рисолаи номзадӣ анҷом ёфт.

Дар тӯли фаъолияти минбаъдааш устод вазифаҳои масъул ва пурэътимодро иҷро намудааст, аз ҷумла дотсенти кафедраи педагогика ва психология (1987-2000), муовини ректор оид ба иқтисод ва равобити хориҷӣ (2000-2008), мудири шуъбаи аспирантура (2008-2009), декани факултети забони русии ДДК ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ (2009-2011). Аз соли 2011 то поёни умр ба ҳайси дотсенти кафедраи фарҳанги соҳибкорӣ ва забони Донишкадаи соҳибкорӣ ва хизмат фаъолият дошт.

Таълифоти илмии Сайдаҳмадов Лақай аз ду монография ва беш аз 26 мақолаи илмӣ, илмӣ-методӣ ва оммавӣ иборат аст. Аз ҷумла, дастури таълимии «Педагогика (теория воспитания)» ва китоби «Профессиональная подготовка будущих учителей к идейно-политическому воспитанию старшеклассников» мавқеи хоса доранд.

Фаъолияти пурсамар ва хизмати содиқонаи ӯ дар соҳаи маориф бо нишони сарисинагии «Аълочии маорифи Тоҷикистон» (2007) ва Ифтихорномаҳои Вазорати маориф қадрдонӣ шудааст.

Сайдаҳмадов Лақай дар ҳама марҳалаи зиндагӣ намунаи омӯзгори масъулиятшинос, олими тадқиқотгар ва инсони хоксор буд. Ӯ барои шогирдон на танҳо омӯзгор, балки роҳнамо, дӯст ва падари маънавӣ ба шумор мерафт.

Ҳанӯз хам аз овони донишҷӯи (1990-1995) то ин ҷониб маҳорату малакаи касбии омӯзгориро дар қалби мо шогирдон ошён гузошт.

Таҷрибае, ки аз мактаби зиндагиву роҳбарӣ ва тадрисии устод Сайдаҳмадов Лақай андухтем, барои мо шогирдон, на танҳо дониши касбӣ, балки мактаби воқеии инсондӯстӣ, худогоҳӣ ва масъулиятшиносиро омӯзонд. Ӯ бо рафтору гуфтори намунавӣ ва муносибати падаронааш тавонист дар дилу андешаи мо нақши устуворе бигузорад. Маҳз ҳамин сабақҳои маънавӣ ва касбӣ имрӯз низ дар фаъолияти омӯзгориву илмии мо раҳнамо мебошанд. Хотираи неки устод барои мо- пайравони роҳи ӯ, чароғе хоҳад буд, ки ҳамеша роҳи расидан ба комилиятро равшан нигоҳ медорад.

Ғуломова Садбарг Нозимовна- дотсент, мудири кафедраи адабиёти хориҷӣ бо методикаи таълими забон ва аддабиёти руси ДДК ба номи А. Рӯдакӣ